.

تهویه مطبوع استخر ها

مقاله
3
توسط:مهندس داوود ایلخانی

تهویه مطبوع استخرها

تهویه مطبوع استخر ها


یكی از مسایل مهمی كه در مراحل اولیه تهویه مطبوع استخر مورد توجه قرار می گیرد،سرپوشیده و یا سر باز بودن استخر است.به عنوان یك قاعده كلی ،چه در استخرهای سرباز و چه در استخرهای سرپوشیده هدف نهایی كارفرما آن است كه مجموعه در اكثر اوقات سال قابل استفاده باشد.

در مناطق گرمسیر ،استخرها و پارك های آبی معمولا به صورت سرباز ساخته می شوند و شرایط مطلوب محیط آنها بر مبنای شرایط آب و هوایی منطقه تامین میشود.

استخر

عوامل تأثیر گذار بر شرایط هوایی استخر


در بحث تهویه مطبوع استخرها همانند تمامی مكان های محبوس،برای تامین شرایط مطلوب هوای داخل سالن چهار عامل دمای هوا،رطوبت نسبی هوا،جریان هوا و كیفیت هوای سالن باید در محدوده مطلوبی باشد.

در استخرها به دلیل محیط بسیار مرطوب ،تامین چهار عامل یاد شده باید با در نظر گرفتن رطوبت نسبی ،دمای هوا،دمای آب استخر و كیفیت هوای داخل صورت پذیرد. و کنترل رطوبت استخر به درستی رعایت شود.

از میان عوامل ذكر شده رطوبت نسبی بیش از سایر عوامل مشكل ساز و مهم است.چرا كه بالا بودن رطوبت نسبی هوا نه تنها شرایط آسایش و سلامت شناگران را از بین می برد،بلكه در دراز مدت صدمات جبران نا پذیری را به سازه ساختمان و تجهیزات موجود در آن وارد می كند .


هوا و دمای درون استخر چگونه کنترل میشود؟


در استخرها برای كنترل دمای آب و هوای استخر از دو ترموستات استفاده می شود.به طوری كه برای كنترل دمای هوای استخر از یك ترموستات و برای كنترل دمای آب آن از یك ترموستات دیگری استفاده می شود.به ترموستات هایی كه برای كنترل دمای آب مورد استفاده قرار می گیرند اصطلاحا آكوستات گفته می شود.این نوع ترموستات ها مجهز به حسگر مستغزق هستنند و معمولا در دامنه دمایی 32 - 380C كاربرد دارند .

مهمترین مواردی که باید باید برای طراحی سیستم تهویه مطبوع استخرهای سر پوشیده مورد توجه قرار گیرد عبارت اند از:

استخر

1-كنترل رطوبت فضای داخل

به طور كلی بدن انسان نسبت به تغییرات رطوبت نسبی بسیار حساس است.نوسانات رطوبت نسبی هوا ،خارج از محدوده چهل تا شصت درصد احتمال رشد باكتری ها ،قارچ ها و كپك ها را نیز افزایش می دهد كه نتیجه آن كاهش كیفیت هوای داخل استخر است.

برای افرادی كه در داخل استخر شنا می كنند ،رطوبت نسبی پنجاه تا شصت درصد بیشترین اسایش را به همراه خواهد داشت.در صورتی كه رطوبت نسبی كمتر از پنجاه درصد باشد ،نرخ تبخیر آب از سطح پوست افزایش می یابد كه موجب احساس سرمای ناخوشایندی برای شناگران می شود كه تازه از آب خارج شده اند .

رطوبت نسبی بیش از شصت درصد نیز احتمال رشد قارچ ها و كپك ها در محیط داخل استخر،سرعت تقطیر بخار آب بر روی سطوح داخلی و تخریب سازه و تجهیزات موجود در استخر را افزایش می دهد.

در تمامی استخرهای سرپوشیده ،رطوبت نسبی به دو دلیل زیر در محدوده پنجاه تا شصت درصد نگه داشته و معمولا به زیر پنجاه درصد كاهش داده نمی شود.

در رطوبت نسبی كمتر از پنجاه درصد ،به دلیل تبخیر سریع آب از روی پوست ،شناگرانی كه از آب خارج می شوند احساس سرمای نا خوشایندی می كنند.

صرف نظر از سایر عوامل ،در استخرها به دلیل تبخیر دائمی آب از كاسه استخر و شرایط بسیار مرطوب داخل،كاهش رطوبت نسبی فضای داخل به زیر چهل درصد مستلزم صرف هزینه بسیار زیادی است.در حالی كه رطوبت نسبی بالای پنجاه درصد با صرف هزینه ای منطقی و قابل قبول امكان پذیر است.

دمای هوای استاندارد برای استخر

نوع استخر دمای هوا (سلسیوس)
1 استخر تفریحی 27 تا 29
2 استخر درمانی 29 تا 30
3 استخر خردسالان 29 تا 30
4 استخر مسابقات شنا 27 تا 30
5 استخر شیرجه 28 تا 30
6 استخر ابگرم 29 تا 30
7 استخر واترپلو 27 تا 29
8 استخر شنای موزون 27 تا 29

روش های رطوبت گیری استخر

به طور كلی رطوبت گیری از هوا به یكی از دو روش زیر امكان پذیر است:


1-رطوبت گیری با استفاده از نمك های جاذب رطوبت


2-رطوبت گیری با استفاده از سطوح سرد(سیستم های رطوبت گیری مكانیكی)

رطوبت گیری با استفاده از نمک: نمك های جذب رطوبت مانند سیلیكات ها تمایل بسیار زیادی به جذب رطوبت دارند.این نمك ها پس از جذب رطوبت به وضعیت اشباع رسیده و قابلیت جذب خود را از دست می دهند و برای استفاده مجدد باید آنها را به نحوی احیا كرد.

رطوبت گیری مکانیکی :یكی از متداولترین روش های رطوبت گیری در سیستم تهویه مطبوع استخرها ،رطوبت گیری با استفاده از كوئل سرمایی است.

در این روش با عبور هوای مرطوب از روی كوئل سرد دستگاههای هوا رسان یا كوئل های انبساط مستقیم ،رطوبت موجود در آن تقطیر شده و در عمل فرآیند رطوبت گیری رخ می دهد.

البته در استخرها كه اساسا از سیستم سرمایش هوا استفاده نمی شود ،هدف از به كارگیری كویل سرد صرفا رطوبت گیر خواهد بود.

بنابراین در صورت به كارگیری سیستم رطوبت گیری مكانیكی در استخرها لازم است هوای سردی كه رطوبت آن نیز گرفته شده است،پیش از ارسال به داخل سالن مجددا با استفاده از كوئل آب گرم ،آب گرمكن های الكتریكی یا عبور از كویل گرم كندانسور دستگاه رطوبت گیر مجددا گرم شود.

 تهویه مطبوع استخرها

2-گرمایش هوای استخر


مزیت عمده سیستم های رطوبت گیری مکانیکی آن است كه گرمای نهان و محسوس و گرمای تولید شده به واسطه كاركرد كمپرسور سیستم را می توان در هریك از بخش های مجموعه كه نیاز به گرما دارد مورد استفاده قرارداد .در این سیستم ها می توان به طور همزمان ،فرآیند رطوبت گیری هوا (به واسطه كوئل سرمایی)و گرمایش مجدد آن برای ارسال هوای خشك و گرم به داخل استخر را انجام داد.

در برخی از كاربردها ، سیستم های رطوبت گیری مكانیكی برای بازیابی گرمای تولید شده در داخل سیستم های سرمایش مكاتیكی و برای گرم كردن آب استخر یا آب گرم مصرفی مورد استفاده قرار می گیرند. گرمایش هوای استخر طراحی سیستم گرمایش استخر در درجه اول باید با توجه به نیاز كاربران انجام گیرد.


3-تعیین نرخ تهویه مورد نیاز به منظور تامین كیفیت مناسب هوای داخل


محاسبات مربوط به بار گرمایشی استخرها تفاوتی با محاسبات متداول بار تهویه مطبوع ندارد.در این بخش تنها سعی داریم سیستم هایی كه برای تامین ظرفیت گرمایشی مورد نیاز هستند را معرفی كنیم.


4-چگونگی توزیع هوا در فضای داخل استخر


در استخرهایی كه دمای آب آنها به هر دلیلی بیش از حد معمول است ، دمای هوای استخر نیز باید متناسب با آن افزایش یابد. -در استخرهای درمانی طراحی سیستم های تهویه مطبوع باید با تمركز بیشتر به تامین شرایط آسایش پزشكان و متخصصان فیزیوتراپی انجام گیرد .چرا كه كاربران استخرهای درمانی حداكثر برای زمان یك ساعت آن هم داخل آب از مجموعه استفاده می كنند در حالی كه پزشكان و متخصصان گاهی تمام روز را در سالن حضور دارند.

تهویه استخر-در استخرهایی كه افراد سالمند از آن استفاده می كنند دمای آب و هوا باید كمی بیشتر از محدوده متداول در نظر گرفته شود واحدهای گرمایی از جمله تجهیزاتی كه در بعضی از استخرهای سرپوشیده برای گرمایش فضای استخر مورد استفاده قرار می گیرد،واحدهای گرمایی به گونه ای است كه از یك كوئل اصلی و یك فن تشكیل می شوند.

این سیستم ها در گروه تجهیزات تبادل حرارت تك فصلی با ورزش اجباری جای می گیرند و فن آنها معمولا از نوع جریان محوری است. به همراه این سیستم ها به ندرت از فن های گریز مركز استفاده می شود.

واحدهای گرمایی در انواع دیواری،سقفی ،زمینی و با كوئل آب گرم ،آب داغ ،بخارطراحی و ساخته می شوند. در برخی از واحدهای گرمایی با ظرفیت پایین نیز به جای كوئل گرمایی ،از گرمكن های الكتریكی برای تامین ظرفیت گرمایی مورد نیاز استفاده می گردد.

كنترل ظرفیت واحدهای گرمایی معمولا با روشن و خاموش كردن الكتروموتور آنهاتوسط یك ترموستات انجام گیرد و مدار الكتریكی نسبتا ساده ای دارند. طراحی كانال طراحی صحیح كانال و تجهیزات جانبی مرتبط با آن یكی از مهم ترین عواملی است كه تضمین كننده كاركرد صحیح تجهزات خواهد بود .


5-طراحی كانال و محل قرار گیری دریچه های توزیع هوا كنترل رطوبت


به عنوان یك توصیه كلی طراحی و ساخت شبكه كانال باید بر مبنای آخرین استانداردهای انجمن هایASHRAE وSMACNAانجام گیرد. ملاحظاتی كه باید در هنگام طراحی كانال سیستم های تهویه مطبوع استخرها رعایت شود را می توان در موارد زیر خلاصه كرد:

-مواد توصیه شده برای كانال ها شامل ورق های گالوانیزه استاندارد ،آلومینیوم و واد پلیمری هستند.در اكثر موارد استفاده از ورق های گالوانیزه استاندارد امكان پذیر است.

-برای كانال هایی كه در زیر كف اجرا می شوند نیز بهتر است از كانال های غیر فلزی یا كانال های فلزی با روكش محافظ استفاده شود. -برای جلوگیری از انتقال ارتعاشات سیستم به سازه ساختمان ،در محل اتصال شبكه كانال به سیستم باید از اتصالات انعطاف پذیر استفاده شود.

برای هوابند كردن قسمت های مختلف كانال نباید از درزگیرهای فایبرگلاس استفاده شود.در مواردی كه احتمال تقطیر بخار آب در داخل كانال وجود دارد ،عایقكاری باید در قسمت های خارجی كانال انجام گیرد.

-برای به حداقل رساندن هزینه اولیه و افت فشار ایجاد شده در مسر هوا محل نصب سیستم تهویه باید حتی الامكان به فضای داخل استخر نزدیك باشد.چرا كه در استخرها،علاوه بر كانال رفت معمولا كانال برگشت نیز در نظر گرفته می شود.این سیستم ها معمولا در اتاق تجهیزات مكانیكی استخر در كنار پمپ و فیلترها نصب می شوند.

هوای رفت باید مستقیما به سمت سطوح داخلی استخر مانند درها ،دیوارها،و شیشه ها هدایت شود كه احتمال تقطیر بخار اب بر روی آنها بیشتر است. به منظور خارج كردن هوای آلوده ساكن كه بر روی سطح آب استخر قرار می گیرد،بخشی از هوای رفت ارسال شده به داخل محیط باید بر روی سطح آب استخر هدایت شود .

-آرایش دریچه های یاد شده باید به نحوی باشد كه مانع از ایجاد فضای مرده در داخل فضای استخر شود و بازچرخانی هوای آلوده محتوی بخارات كلر در فضای داخل استخر نیز به حداقل كاهش یابد.

-محل قرار گیری دریچه های تخلیه باید به گونه ای تعیین شود كه تاثیر تخلیه هوا به حداكثر مقدار خود رسیده و بازچرخانی هوای آلوده محتوی كلر به حداقل مقدار خود كاهش یابد.تخلیه هوای داخل استخر از طریق دریچه هایی كه مستقیما در قسمت فوقانی كاسه استخر قرار گرفته است نیز یكی دیگر از روش های مناسب برای تخلیه هوای داخل استخرها به شمار می رود.

ُسیستم تهویه  مطبوع استخرها

كانال رفت

نكات مهمی كه باید در هنگام طراحی كانال رفت مدنظر قرار گیرند عبارتند از:

1-برای جلوگیری از ساكن ماندن و لایه لایه شدن هوا ،حداقل نرخ تعویض هوا باید بین ۴ تا ٨ بار در ساعت باشد.

2-به كارگیری كانال رفت در زیر كف معمولا بهترین روش برای تامین هوای رفت مورد نیاز استخر است. بدین ترتیب با ارسال هوای رفت از ناحیه كف به سمت سقف ،بهترین توزیع هوا در سطح شیشه ایجاد می شود و از بخار گرفتن شیشه های جلوگیری می شود .البته در صورت استفاده از كانال های سقفی كه جریان هوای رفت انها به سمت كف استخر است. سرعت هوای رفت باید به اندازه ای باشد كه جریان هوا تمام سطح شیشه را تا كف استخر طی كند.

3-به منظور افزایش هرچه بیشتر كارایی سیستم،در مجاورت تمامی پنجره ها باید دریچه های توزیع هوا تعبیه شود.

4-در صورتی كه امكان اجرای كانال های كفی وجود نداشته باشد،ی توان شبكه كانال را از ناحیه سقف به گونه ای اجرا كرد كه جریان هوا ارسالی به داخل استخر دور تا دور استخر به سمت كف باشد. البته این شیوه طراحی كانال معمولا مستلزم آن است كه سرعت جریان هوای رفت بیشتر باشد،به طوری كه جریان هوا قادر باشد سرتاسر سطح ششه ها را جارو نموده و تا كف استخر پیش رود.

كانال برگشت

عدم دقت در نصب صحیح اتصالات كانال برگشت می تواند به میزان قابل ملاحظه ای عملكرد سیستم رطوبت گیری را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان یك قاعده كلی ،در استخرهای سرپوشیده به منظور جلوگیری از بروز مشكلاتی مانند لایه لایه شدن هوا،دریچه های هوای برگشت باید در بیشترین ارتفاع ممكن تعبیه شود.

تهویه مطبوع به طور ایده آل ،دریچه ورودی كانال برگشت باید به اندازه۵ -٣متر بالاتر از سطح استخر قرار گیرد.


تهویه استخر در شرایط تابستانی و زمستانی


به طورکلی تهویه در استخرهای شنای سرپوشیده دو هدف کلی را دنبال می کند. اول کنترل رطوبت و دوم تأمین هوای تازه برای افراد درحال فعالیت در فضای استخر.

پس برای رسیدن به این هدف ابتدا بایستی شرایط هوای داخل و خارج به لحاظ دما و رطوبت مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان با استفاده از آن میزان ظرفیت موردنیاز سیستم را محاسبه کرد.

مطابق استاندارد متوسط سرعت هوا روی سطح آب در استخرهای شنا بایستی حدود 70 الی 100 فوت در دقیقه باشد و معادلاتی که برای محاسبه میزان تبخیر سطحی از قسمت هایی مانند کاسه استخر، جکوزی، دوش ها و... به کار گرفته می شوند بر این اساس خواهند بود.

پس از محاسبه میزان تبخیر سطحی در بازه زمانی معین و تعیین مقدار مجاز بخار آب موجود در هوا، مقدار بخار آبی که بایستی توسط سیستم تهویه هوا از استخر خارج شود محاسبه می گردد.با خارج شدن هوای مرطوب توسط اگزوزفن هوای خشک که قابلیت جذب رطوبت را دارد توسط هواساز استخر یا به طور طبیعی از خارج وارد فضا می گردد.

برای محاسبه دقیق ظرفیت اگزوزفن جهت تخلیه هوای مرطوب و چنانچه هواساز موجود باشد برای محاسبه ظرفیت حرارتی کویل ها و ظرفیت فن دمنده هواساز بایستی شرایط هوای خارج نیز مورد بررسی قرارگیرد.

طبق اندازه گیری های صورت گرفته در هر منطقه و شهر و همچنین بررسی شرایط ساکرومتریک مشخص گردیده که هوای هر اقلیم در تابستان حاوی مقدار بیشتری بخار آب نسبت به زمستان است، به همین سبب محاسبات همواره ظرفیت بالاتری را در تابستان نشان می دهد.

همواره توصیه می گردد که حداکثر نرخ تعویض هوا در سیستم تهویه استخر بالاتر از 14 بار در ساعت محاسبه نگردد و چنانچه در محاسبات عددی بالاتر از این به دست بیاید بایستی جهت جلوگیری از بزرگ شدن بیش از حد سیستم یک واحد رطوبت گیر در قسمت هوای ورودی درنظر گرفته شود.

در شرایط زمستانی نیز حداکثر نرخ تعویض هوا حدود 6 بار در ساعت است و چنانچه در محاسبات عدد بالاتری به دست بیاید بهتر است جهت جلوگیری از اتلاف حرارت از سیستم برگشت هوا مجهز به سیستم رطوبت گیر و پیش گرمایش استفاده نمود.


فن اکسیالحتما بخوانید: همه جیز درباره فن اکسیال

جمع بندی

برای جمع بندی بحث تهویه مطبوع استخرهااز این بخش ملاحظاتی كه باید برای طراحی شبكه كانال و دریچه های توزیع هوا در نظر گرفته شود را به صورت زیر خلاصه می كنیم:

-تعداد دفعات تعویض هوا در هر ساعت باید حداقل ۴ تا ۶ بار باشد.

-تمام سطوح مرتط با خارج مانند پنجره ها و تمامی بخش هایی از فضای داخل كه مستعد تقطیر بخار آب هستند باید در معرض جریان هوای رفت قرار داشته باشند. به عنوان یك قاعده سرانگشتی هوای رفت به ازای هر متر مربع از سطح پنجره باید ٧٣ -۵۵متر مكعب بر ساعت در نظر گرفته شود.

-دریچه های توزیع هوا باید طوری انتخاب شود كه پرتاب باد مناسب و هوادهی مورد نظر در هر مقطع تامین شود.

-مقدار هوای خارج باید بر بنای كدهای محلی یا استاندارد های معتبری مانندASHRAE62در نظر گرفته شود.

-به منظور تامین فشار منفی در فضای استخر باید از فن تخلیه مناسب استفاده شود. به عنوان چند توصیه كلی دیگر درباره سیستم توزیع هوا و شبكه كانال ،موارد زیر را نیز در نظر داشته باشید:

-بخش هایی از كانال كه از مناطق تهویه نشده عبور ی كنند،باید عایقكاری شوند. -در صورت امكان ،دریچه مرتبط با فن تخلیه باید تا حد امكان نزدیك به جكوزی قرار گیرد .

-توجه داشته باشید كه برا ی جلوگیری از تقطیر بر روی نورگیرهای سقفی جریان هوای بسیار زیادی مورد نیاز است.

فن فشار مثبت آتش نشاني

تهویه استخر https://rizy.ir/7dYFO1A
تهویه مطبوع استخر https://tinyurl.com/ymdm7tyt

3  نظر

بسیار عالی و کامل خسته نباشید🤩

مقاله بسیار کامل بود ممنوون از شما

واقعا مقاله جامع بود.تمام اطلاعاتی که در زمینه تهویه استخر نیاز داشتم رو پبدا کردم . خسته نباشید.

ثبت نظر